Քննության հարցաշար

Հասարակագիտություն

1. Սոցիալական ազատությունՍոցիալական ազատությունը կարելի է սահմանել որպես թույլատրվածի շրջանակում ազատորեն գործելու հնարավորություն: Սոցիալական ազատությունը ունի որոշակի սահմաններ. մենք ազատ ենք անելու միայն այն գործողությունները, որոնցով չենք խանգարում հասարակության մյուս անդամներին ևս ազատ լինել: Այլ կերպ՝ ինչպես հայտնի ասացվածքն է ասում՝ իմ ազատությունը վերջանում է այնտեղ, որտեղ սկսվում է ուրիշի ազատությունը: Ազատության սահմանափակումն անհրաժեշտ է, որպեսզի մարդիկ չապրեն «ինչ ուզում եմ, այն էլ անում եմ» սկզբունքով: Ազատությունը ստանում է հետևյալ մեկնաբանությունը. ազատությունը անձին տրված այն հնարավոր սահմանն է, որի շրջանակներում անձն ինքն է որոշում իր վարքագծի չափն ու տեսակը։ Այլ կերպ՝ ազատ լինել նշանակում է անել այն, ինչը թույլատրված է: Եվ որպեսզի բոլոր մարդիկ մնան այդ թույլատրվածի սահմաններում, անթույլատրելին անելու դեպքում սահմանվում են պատիժներ: Այսպիսով՝ պետությունը դառնում է հավասարակշռող ուժ, որը թույլ չի տալիս, որ հասարակության տարբեր անդամներ տարբեր պատկերացումներ ունենան սոցիալական ազատության մասին, և որ մեկի ազատությունը խանգարի մյուսների ազատությանը: Գերմանացի փիլիսոփա և հոգեբան Էրիխ Ֆրոմը պնդում էր, որ հաճախ մարդիկ ոչ միայն չեն ուզում ազատություն, այլև փախչում են դրանից, քանզի ազատությունը ծնում է պատասխանատվություն, իսկ պատասխանատու լինելը շատ դժվար է:2. Հավասարություն3. Հանդուրժողականություն4. Կրոնական հանդուրժողականություն5. Հոգատարություն6. Վստահություն–Վստահությունը չափազանց կարևոր արժեք է, որն օգնում է մեզապրել հասարակության մեջ, վստահության շնորհիվ հասարակության մեջ տիրում էփոխօգնության մթնոլորտ:Վստահությունը համոզվածություն է այլ մարդու բարեխղճության,անկեղծության, դրական մղումների մեջ և այդ համոզվածության վրա հիմնված բացու դրական փոխհարաբերություն այդ մարդու հետ: Վստահությունը ապահովում էմարդկանց գործողությունների որոշակի կանխատեսելիություն: Վստահության մի քանի տեսակ։Կարելի է առանձնացնել վստահության մի քանի տեսակ.Մենք կարող ենք վստահել ինքներս մեզ: Վստահության այս տեսակը կոչվում էինքնավստահություն: Ինքնավստահությունը որոշակի համոզվածություն է մերսեփական կարողությունների, գիտելիքների, ուժերի հանդեպ: Սա շատկարևոր հատկանիշ է մարդու համար, քանզի օգնում է առավելագույնսօգտագործել մեր կարողությունները: Իհարկե՝ ցանկալի է, որինքնավստահությունը լինի հիմնավորված:Վստահություն անձնական հարաբերություններում: Վստահության այդտեսակը տարածվում է մեզ համար թանկ, կարևոր, մտերիմ մարդկանց վրա:Թե՛ այդպիսի մարդկանց թիվը, և թե՛ նրանց վստահելու աստիճանը կախված էյուրաքանչյուրիս անձնական որոշումից:Վստահություն գործնական հարաբերություններում: Օրինակներում վարորդի, բժշկի, վարսավիրի հետ մենք չունենք անձնականհարաբերություններ, մենք վստահում ենք նրանց հենց որպես վարորդ, բժիշկկամ վարսավիր, այսինքն՝ մեր վստահությունն ուղղված է ոչ թե նրանց անձին,այլ նրանց կատարած գործին: Գործնական վստահությունն ունի նաև ավելիբարձր մակարդակ:Կա նաև վստահություն հանրային ու մասնավոր հաստատություններինկատմամբ: Օրինակ՝ մենք կարող ենք վստահել որևէ կոնկրետ հիվանդանոցի,կամ որևէ կոնկրետ լրատվական կայքի: Վստահությունը կարող է մղել մեզօգտվել հենց տվյալ խանութի, տվյալ բջջային օպերատորի, տվյալտուրիստական կազմակերպության կամ բանկի ծառայություններից:Վստահություն պետության և պետական կառույցների նկատմամբ: Սավստահության թերևս ամենախոցելի տեսակն է, որը շատ ավելի մեծդժվարությամբ է ձեռք բերվում: Վստահության այս տեսակի առկայությունը,սակայն, կարևոր է: Կարևոր է վստահել ոստիկանությանը, դատարանին,ուսումնական հաստատություններին, հրշեջ ծառայությանը, շատ ավելիկարևոր է վստահություն ունենալ պետության ղեկավար մարմիններինկատմամբ: ՀՀ-ում իշխանության հանդեպ վստահության մակարդակը շատ

  1. ցածր է, ինչը հիմնականում պայմանավորված է վստահության
    չարդարացվածությամբ:

7. Ազգային փոքրամասնություններ Եզդիներ

Եզդիներն իրենց կրոնը՝ եզդիականությունը, կոչում են Շարֆադին։ Եզդիներն իրենց կրոնի մասին տեղեկանում և գիտելիքներ են ձեռք բերում իրենց աղոթքներից. որոնք էզդիկի կոչվում են «կավլ» կամ ամբողջական՝ «ըլմ»։ Կավլերի (աղոթքների) լեզուն կոչվում է ադաբիերեն, որը բավականին բարդ է և գործածվում է միայն աղոթքների ժամանակ։ Եզդիականության մեջ գործում է սուրբ երրորդություն գաղափարախոսությունը՝ ի պատիվ եզդիական պանթեոնի 3 գլխավոր կերպարների՝ Տաուսե Մալակ, Շիխադի և Սլթան Էզդի։ Եզդիներն իրենց ծագումից ի վեր կոչվել են 3 տարբեր անուններով՝ Մթհայրա, Ադաբի, ապա նոր Էզդի։ Եզդիները ունեն իրենց արգելքները դրանք են արգելվում է այլազգիների հետ ամուսնությունը։ Եզդի տղան իրավունք չունի կնության առնել այն աղջան, ում ծնողները եզդի չեն։ Նույնը նաև աղջկա պարագայում է։ Եզդիների մեջ դեռևս պահպանվել է հայրական տանից օժիտ բերելու ավանդույթը։ Դա դարերի խորքից եկած ավանդույթ է և նույնիսկ առկա է եղել հին հնդկացիների մեջ։ Օժիտի մեջ հատկապես կարևորվում է հարսի ընտանիքի կողմից պատրաստված և նորապսակներին նվիրած բարձը։ Այդ բարձը խորհրդանշում է մինչև խոր ծերություն միասին մի բարձի ծերանալու իմաստը։ 8. Ազգային փոքրամասնություններ․ մոլոկաններՄեր երկրում ապրող Մոլոկաները արդեն 200 տարի շարունակ ազատորեն ապրում են Հայաստանում իրենց յուրահատուկ աշխատասիրությամբ, համեստությամբ, բնաորությամբ, ազնվությամբ։ Ժամանակակից մոլոկանների նախնիները մերժեցին Ռուս ՈՒղղափառ եկեղեցու հեղինակությունը։ Նրանք հրաժարվում էին աղոթել սրբապատկերներին և խաչերին։ Մոլոկանների անվանումը տարբեր կերպ են մեկնաբանում, բայց ամենաճիշտ մեկնաբանությունը`《որպես ներածին մանուկներ փափագ զարգացրեք անխարդախ կաթի հանդեպ, որն Աստծո խոսքից է բխում 》։ Այդտեղից է ծագում մոլոկանների անվանումը։ Ամեն մեկի սեղանին կա Աստվածաշունչ։ Մոլոկաները զբաղվում են անասնապահությամբ և հողագործությամաբ։ Յուրաքանչյուր ամուսնացած կին պետք է գոգնոց կապի, հագնի շրջազգեստ, գլխին էլ անպայման պետք է կապի գլխաշոր։9. Ազգային փոքրամասնություններ . ասորիներ -Ասորեստանը իր հզորության գագաթնակեըին հասավ մթա 8-երորդ դարի էկրորդ կեսից մթա 7-երոանան դարի ամաջն ժաար. Ասորեստանը կործանվեց Մարաստանի Աքսարի հայոց տիրակալ Պարույրի կողմից մթա 612 թվականին։ Մթա 8-7-երերդ դարերում Ասորեստանի մաըրաքաղաքը Նինվեն էրԱսորիները Առաջավոր Ասիայի հնագույն ժողովուրդներից են, նրանց ծագումը վերագրվում է Ասորական կայսրության հետ: Ժամանակակից ասորիների ուղղակի նախնիներն են եղել Միջագետքի ժողովուրդը, որը խոսում էր արամերեն, որոնք 1-ին դարում ընսդունել են քրիստոնեություն:Ժամանակակից ասորիները խոսում են հյուսիս-արևելյան նորարամեերեն (ասորերեն) լեզվով, որը մտնում է սեմիտական ​​լեզվաընտանիքի մեջ. Ասորիները Հայաստանում զբաղվում են հողագործությամբ։ Ընդհանուր միասնական ասորական համայնքը բավականին ինտեգրված է հասարակությանը և որոշակիորեն ներառված է ինտելիգենցիայի կազմում. Հայաստանում գործում են 4 դպրոցներ, որոնք դասավանդում են ասորերեն:

Չարլի Չապլինի նամակը իր դստերը վերլուծություն

Չարլի Չապլինը, իր դստերը ուղղված նամակում, ուզում էր ամեն կերպ տարբեր բաներ հաղորդել դստերը: Ջերալդինան լավ պարուհի էր և խաղում էր Փարիզի թատրոններից մեկում: Չապլինն այդ շատ լավ գիտեր, ուզում էր իր դստերն ասել, որ նա չգոռոզանա, չմտածի, թե աշխարհի ամենալավ պարուհինն ու դերասանն է: Նա ուզում էր, որ դուստրը շարունակի իր սիրելի գործով զբաղվել, բայց միայն չչարանար և վեր չդասեր իրեն բոլորից, վերևից չնայեր մարդկանց: Չարլի Չապլինն, իր նամակում ասում էր ՝ ,,երբ գա այդ պահը, երբ դու քեզ վեր զգաս հասարակությունից, անմիջապես թող բեմը: Նստիր առաջին իսկ պատահած տաքսին և գնա Փարիզի արվարձանները,,: Նա շատ ճիշտ էր ասում: Չի կարելի, ոչ մի քայլափոխի, մարդկանց, հասարակությանը վերևից նայել, քանի որ աշխարհում գուցե կա մեկը, ով քեզնից ավելի լավն է:

Վստահություն

Վստահությունը դա ինձ համար շատ կարեւոր բան է: Կա վստահության մի քանի տեսակ վստահել ինքներս մեզ, վստահել ուրիշներին, հոգեւոր վստահություն, կեղծ ինքնվստհություն:Վստահությունը օգնում է մեզ շարունակել մեր նպատակները ՝ չնայած անհաջողություններին, հուսալքությանը կամ դժվարություններին: Այս իմաստով, դա ենթադրում է համոզմունք, որ, օգտագործելով մեր ուժեղ և առաքինությունները, մենք կկարողանանք հասնել այն, ինչ նպատակադրվել ենք անել: